„Mam małe szczeniaki i kociaki do oddania” – jak często zdarza ci się widzieć tego typu ogłoszenia? Niechciane mioty psów i kotów są w Polsce sporym problemem, który przekłada się na dużą bezdomność wśród zwierząt. Co jednak, gdy twojemu zwierzakowi zdarzy się wpadka lub znajdziesz porzucone maluchy?
Kotka lub suczka w ciąży – co robić?
Jeśli twojemu zwierzakowi przydarzyła się niechciana wpadka, padłeś ofiarą popularnego mitu, mówiącego o tym, że zwierzę powinno być przynajmniej raz w ciąży, zanim je wysterylizujesz, lub po prostu znalazłeś porzuconą suczkę lub kotkę w ciąży, musisz reagować jak najszybciej. W takiej sytuacji, zwłaszcza jeśli ciąża nie jest mocno rozwinięta, zalecana jest sterylizacja aborcyjna matki. Taki zabieg niewiele różni się od standardowej sterylizacji suki lub kotki, a może uchronić zwierzęta przed bezdomnością. To bardzo ważne zwłaszcza w przypadku suk, u których ciąża z większym samcem może być poważnym zagrożeniem dla życia. Z kolei kocięta z niechcianej ciąży mogą przyjść na świat zarażone śmiertelną dla nich wirusową chorobą zakaźną, taką jak kocia białaczka czy FIV.
Szczenięta i małe kotki – kiedy można oddać?
Jeśli jednak nie zdecydujesz się na sterylizację aborcyjną, lub po prostu znalazłeś matkę z młodymi, należy zapewnić rodzinie odpowiednią opiekę. To nie tylko ciepły kąt oraz wysokoenergetyczna karma dla suki lub kotki, ale także opieka weterynaryjna dla wszystkich zwierząt. Kocięta oraz szczenięta należy zaszczepić, odrobaczyć oraz zapewnić prawidłowy rozwój zanim zaczniesz szukać im domów. Odchowanie takich zwierząt wiąże się więc z dość znacznym kosztem (znacznie wyższym niż w przypadku kastracji aborcyjnej). Jeśli nie masz takiej możliwości, poszukaj fundacji lub stowarzyszenia, które dadzą ci wsparcie. Kiedy można oddać kocięta i szczenięta?
Wiele osób uważa, że maluchy są gotowe do odbioru już w momencie, gdy zaczynają samodzielnie jeść. Nic bardziej mylnego! Zarówno koty, jak i psy potrzebują być przy matce znacznie dłużej. Dlatego nie powinno się ich wydawać do nowych domów zbyt wcześnie. W przypadku kociąt dopiero po ukończeniu przez nie 12 tygodnia życia możesz myśleć o wydaniu ich do nowego domu. U psów ta granica jest nieco wcześniej – już w okolicach ósmego tygodnia życia mogą trafić do nowych właścicieli. Co istotne, warto trzymać się tych limitów nawet wówczas, gdy maluchy wychowują się bez matki, ponieważ umożliwisz im wówczas dorastanie i naukę razem z rodzeństwem. Dlaczego to takie ważne?
Zwierzęta w pierwszych tygodniach życia uczą się odczytywać sygnały i porozumiewać z matką oraz rodzeństwem. Poznają też różne typowe psie i kocie zachowania, uczą się dbać o pielęgnację i poznają granice gryzienia i drapania w zabawie. Oddzielając maleństwa od matki zbyt wcześnie możesz wyrządzić im sporą krzywdę. Odbije się to na ich pewności siebie i będzie skutkowało problemami behawioralnymi, a także chorobą sierocą czy lękiem separacyjnym.
Na tym etapie warto również zadbać o ich socjalizację i habituację, zapoznając maluchy z różnymi powierzchniami, dźwiękami, sytuacjami oraz kontaktem z ludźmi. Wówczas maluchy chłoną wszystko jak gąbka, dzięki czemu będą lepiej radziły sobie w dorosłym życiu. Warto pamiętać jednak, by nie przesadzać z nadmiernymi bodźcami, które mogą wywołać u zwierzęcia stres i frustrację.
Jak legalnie sprzedać szczeniaki? Ile kosztują małe pieski?
W Polsce nie ma możliwości sprzedaży zwierząt nierasowych, a handel szczeniętami i kociętami jest ograniczony. Zwierzęta muszą być zarejestrowane w odpowiednich organizacjach, których celem statutowym jest hodowla zwierząt. Wszelkie próby obejścia tych przepisów podlegają surowym karom.
Zwierzęta nierasowe lub mieszańce różnych ras są zwykle oddawane za darmo. Mnóstwo szczeniąt i kociąt zasila szeregi schronisk i fundacji, w których wystarczy jedynie spełnić określone warunki, by móc adoptować malucha. Jeśli zależy ci na zwierzęciu rasowym, koszt może różnić się w zależności od rasy oraz pochodzenia. Różnice potrafią być bardzo duże – od 1500 złotych w niektórych przypadkach do nawet kilkunastu tysięcy za zwierzę konkretnej rasy, po uzdolnionych i utytułowanych rodzicach z określonymi predyspozycjami. Warto zwrócić szczególną uwagę nie tylko na stowarzyszenie, w jakim zrzeszona jest hodowla, ale także warunki, jakie w niej panują, linie przodków, ich osiągnięcia oraz badania na schorzenia typowe dla konkretnej rasy.