Choroby skóry u psa - jakie wyróżniamy?

Objawy i diagnostyka chorób skóry u psa

Przy większości dermatoz objawy są bardzo podobne. To oznacza, że nie można kierować się wyłącznie samym wywiadem i należy przeprowadzić odpowiednie badania. Do najczęstszych objawów chorób skóry u psów należą wyłysienia (na całym ciele lub w konkretnych miejscach, w formie placków), nadmierne wypadanie sierści, łupież, uporczywy świąd, zła kondycja sierści (matowienie lub przetłuszczanie się) oraz pazurów (rozdwajanie się lub pękanie), krosty, zaczerwienienia, a także strupy czy guzki.

Aby zdiagnozować, z czym dokładnie mamy do czynienia, lekarz weterynarii musi przede wszystkim obejrzeć skórę i pobrać zeskrobinę, którą następnie przygotuje i obejrzy komórki pod mikroskopem. Warto również wykonać dodatkowe badania, które mogą ułatwić diagnostykę, takie jak morfologia, biochemia krwi czy poziom hormonów tarczycy.

Alergiczne pchle zapalenie skóry

APZS, czyli alergiczne pchle zapalenie skóry, to jedna z najczęstszych dolegliwości dermatologicznych, z jaką borykają się psy i koty. Choroba, jak sama nazwa wskazuje, wywoływana jest przez pasożyty żerujące na czworonogu. W wyniku ugryzienia przez pchłę dochodzi do kontaktu skóry zwierzęcia ze śliną, która jest bardzo silny alergenem.

W efekcie pojawia się silny świąd, który prowadzi do uporczywego drapania się i wygryzania sierści, głównie na łapach i grzbiecie. To z kolei prowadzi do powstawania zaczerwienień i strupków, które ciężko się goją. Leczenie polega na eliminacji pasożytów i łagodzeniu objawów zapalenia skóry. Warto pamiętać, że nie wystarczy aplikacja kropel przeciwpchelnych – należy również dokładnie skontrolować środowisko i wyprać wszystkie koce i legowiska, ponieważ pchły nie bytują na stałe na zwierzęciu, a gnieżdżą się w spokojnych, miękkich miejscach.

Nużyca

Nużyca, zwana również demodekozą, jest chorobą pasożytniczą, wywołaną przez niewielkie roztocza, które umiejscawiają się w mieszkach włosowych. Do rozwoju nużycy dochodzi zwykle w wyniku spadku odporności, zarażenia pasożytami jelitowymi, a także w przypadku niedożywienia, silnego stresu czy współistniejących chorób oraz alergii. Są rasy, które są szczególnie predysponowane do tej choroby, wśród nich znajdują się między innymi boksery, buldożki, pinczery i dobermany, jednak nużyca może dotknąć każdego psa.

Objawy tej choroby to wypadanie sierści, zaczerwienienie skóry, stan zapalny, łuszczenie się skóry, powiększenie węzłów chłonnych oraz świąd. Aby terapia była skuteczna, ważne jest zdiagnozowanie pierwotnej przyczyny pojawienia się nużycy. W innym wypadku problem może nawracać, zwłaszcza w przypadku chorób współistniejących i alergii, co znacznie wydłuża proces leczenia.

Świerzbowiec u psa

Świerzbowiec to kolejna choroba pasożytnicza, która jest powszechną przyczyną dermatoz u psów. Samice pasożyta bytują w powierzchniowej warstwie naskórka psa, drążąc niewielkie korytarze i składając w nich jaja. Do zarażenia dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu zwierzęcia z chorym czworonogiem lub poprzez kontakt pośredni, np. z legowiskiem lub miską. Świerzbowiec drążący może przetrwać w środowisku nawet dwa miesiące, a w niesprzyjających, suchych warunkach – do 14 dni.

Do charakterystycznych objawów świerzbu należą zmiany skórne, pojawiające się zwłaszcza w okolicach pyska, małżowin usznych, kończyn, brzuchu i klatki piersiowej. Na początku pojawia się rumień, z czasem jednak dochodzi do powstawania strupków i wyłysień. Skóra staje się zgrubiała i opuchnięta, a pies odczuwa ból oraz pieczenie. W przypadku świerzbowca usznego, charakterystycznym objawem jest zapalenie przewodu słuchowego, w którym pojawia się ciemnobrązowa, bezzapachowa wydzielina. Leczenie jest stosunkowo proste, jednak terapia wymaga dokładne odkażenia wszystkich przedmiotów oraz miejsc, w których na co dzień przebywa zwierzę.

Dermatozy jako objaw innych chorób

Bardzo często zdarza się, że dermatozy są jedynie objawem większych problemów. W wyniku różnych chorób może dojść do wyłysień, wypadania sierści oraz powstawania strupów i zaczerwienień. Wówczas nie wystarczy pobranie zeskrobiny i leczenie objawowe – należy znaleźć pierwotną przyczynę i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Nie zawsze jest to łatwe – do tego typu objawów może prowadzić między innymi pęcherzyca liściasta, niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, czy inne choroby endokrynologiczne lub alergiczne. W efekcie może dojść do bakteryjnego, ropnego zakażenia skóry, które bez prawidłowego leczenia może mieć charakter nawracający.

Bardzo często różnego rodzaju choroby skóry u psów mają także podłoże grzybicze. Tego typu dermatozy zwykle bywają bardzo trudne do wyleczenia, dlatego ważne jest, by trzymać się wskazówek od lekarza weterynarii i kontynuować podawanie leków nawet po ustąpieniu objawów.