Nicień płucny u psa – jak rozpoznać objawy zarażenia?

Udostępnij

Wielu właścicieli psów zapewne nie słyszało o angiostrongylozie – groźnej chorobie, która rozprzestrzenia się po Europie i coraz częściej atakuje psy w Polsce.

Wywołują ją nicienie płucne, które w odróżnieniu od żerujących w układzie pokarmowym pasożytów jelitowych, takich jak tasiemiec i glista, rozwijają się w sercu i tętnicach płucnych. Na angiostrongylozę chorują psy niezależnie od wieku i rasy. Jeśli choroba nie jest leczona, może zagrażać ich życiu. Dowiedz się, jakie są objawy zarażenia nicieniem płucnym u psów, aby umieć je rozpoznać u swojego pupila i jak najszybciej zgłosić się z nim do lekarza weterynarii.

Jak psy zarażają się nicieniem płucnym?

Angiostrongylus vasorum (tzw. francuski nicień sercowy) to pasożyt, który atakuje psy (i lisy). Do zarażenia dochodzi, podobnie jak w przypadku nicienia skórnego, drogą pokarmową, gdy nasz pupil przypadkowo lub celowo zje ślimaka – żywiciela pośredniego – a wraz z nim larwy nicienia. Pies może nabawić się nicieni podczas spacerów, jedząc trawę, po której chodziły ślimaki lub pijąc wodę z kałuży. Inną drogą zarażenia są zabawki, które często zostawiamy w ogrodzie lub woda w stojących na zewnątrz miskach.

Objawy zarażenia nicieniem płucnym - skąd mam wiedzieć, czy mój pies ma nicienie?

W przeciwieństwie do innych pasożytów, które zazwyczaj wywołują u psa łagodne lub niegroźne dolegliwości, zarażenie nicieniem płucnym może okazać się śmiertelne w skutkach, jeśli pasożyty nie zostaną w porę wykryte, a pies nie będzie leczony. Angiostrongyloza może przebiegać bezobjawowo lub łagodnie, najczęściej jednak prowadzi do ciężkich zaburzeń. Objawy choroby zależą od stopnia zarobaczenia. Im wcześniej zauważysz nicienie płucne u psa i zaczniesz go leczyć, tym większe szanse, że Twój pupil wyzdrowieje, dlatego warto wiedzieć, na co zwracać uwagę.

Duszność i trudności w oddychaniu

Angiostrongyloza objawia się najczęściej uporczywym kaszlem wywoływanym na skutek obecności robaków w płucach. Czasami dochodzi nawet do tego, że pies kaszle krwią. Kaszlu tego nie wolno lekceważyć ani mylić z bardziej powszechnymi infekcjami górnych dróg oddechowych, takimi jak kaszel kenelowy.

Osowiałość i osłabienie

Pies chorujący na angiostrongylozę zazwyczaj łatwo się męczy, nawet po niewielkim wysiłku fizycznym. Zmęczenie może być jednym z pierwszych objawów fizycznych, jakie zaobserwujesz – szczególnie u młodych, zazwyczaj pełnych energii psów.

Dalmatyńczyk chorujący na nicień płucny

Zaburzenia krzepliwości krwi

Jednym z objawów angiostrongylozy są przedłużające się krwawienia z niewielkich skaleczeń lub uszkodzeń skóry psa. Nicienie płucne u psa mogą być przyczyną słabego krzepnięcia krwi, co sprawia, że zwierzak jest bardziej podatny na krwawienia z nosa. W wyniku inwazji pasożytów może również pojawić się anemia, której objawem są blade dziąsła i błony śluzowe psa. Jeśli pasożyty usadowią się w mniej typowym miejscu, np. w gałce ocznej, mogą wywoływać krwawienia z białek oczu.

Twój pies może mieć również inne zaburzenia krwotoczne, w tym:

  1. smolisty kał
  2. oddawanie moczu z krwią
  3. wymiotowanie krwią

Zmiany w zachowaniu

Zmiany w zachowaniu mogą być trudne do określenia, ale jeśli Twój pies jest wyraźnie ospały, więcej czasu spędza leżąc i śpiąc, ma depresję lub drgawki – jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Ogólne objawy angiostrongylozy

Zarażeniu nicieniami płucnymi często towarzyszą wymioty i biegunka. Problem jednak tkwi w tym, że objawy te mogą również wskazywać na wiele innych powszechnych lub przejściowych problemów zdrowotnych – w tym na alergie pokarmowe i rozstrój żołądka.

Jeżeli Twój pies jest zarażony nicieniem płucnym, chorobie często towarzyszy utrata masy ciała lub osłabienie apetytu.  lub osłabienie apetytu. Pasożyty ponadto mogą rozwijać się w organizmie psa przez całe miesiące, nie dając żadnych widocznych objawów. Ogólnie złe samopoczucie łatwo również pomylić z objawami innych chorób, przez co zarażenie nicieniem płucnym może być trudne do rozpoznania.

Objawy, na które należy zwrócić uwagę, jeśli Twój pies ma nicienia płucnego

Rozpoznanie inwazji nicieni płucnych

Jeżeli podejrzewasz nicienie płucne u psa, jak najszybciej idź z nim do weterynarza.

Lekarz weterynarii zbada jego kał pod mikroskopem na obecność jajeczek i larw pasożytów. Jeśli nie wykryje w nim nicieni, może zlecić badanie krwi, prześwietlenie klatki piersiowej oraz bronchoskopię (zabieg polegający na obejrzeniu tchawicy psa za pomocą specjalnego aparatu). Po zdiagnozowaniu choroby, lekarz weterynarii zaleci Twojemu psu kurację przeciw nicieniom płucnym, po której Twój pupil powinien wrócić do zdrowia.

Pies chroniony przed nicieniem płucnym w gabinecie weterynaryjnym

Jak zapobiegać zarażeniu nicieniem płucnym u psa?

  • Sprawdź, czy mieszkasz w regionie wysokiego ryzyka: w ostatnim czasie coraz częściej notuje się przypadki występowania nicieni płucnych poza obszarami uznawanymi wcześniej za endemiczne. Pasożyty te są również zagrożeniem dla psów w Polsce, dlatego przede wszystkim należy zapobiegać zarażeniom. Jeśli mieszkasz w regionie, w którym stwierdzono występowanie nicieni płucnych lub jeśli Twój pies jest amatorem ślimaków i pomrowów, jak najszybciej go odrobacz.
  • Co miesiąc profilaktycznie odrobaczaj swojego pupila, aby zapobiec zarażeniu nicieniami płucnymi: przed wyborem kuracji odrobaczającej skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Nie wszystkie preparaty odrobaczające skutecznie zwalczają nicienie płucne u psa. W przeciwieństwie do preparatów przeciw robakom jelitowym, które zazwyczaj podaje się co trzy miesiące, kurację przeciw nicieniom płucnym trzeba przeprowadzać co miesiąc. Częstotliwość odrobaczania ma więc w tym przypadku decydujące znaczenie. Psy są ciekawskie i wąchają różne rzeczy na spacerach oraz w ogrodzie. Regularne podawanie preparatu zapobiegającego zarażeniu się nicieniami płucnymi ochroni Twojego pupila przed czyhającymi na niego pasożytami.
  • Wyrób w sobie nawyk zbierania kup po swoim psie: zawsze zbieraj i usuwaj kupy po swoim psie w bezpieczny sposób. Psy mogą zarażać się nicieniem płucnym przez kontakt z odchodami innych psów. Pozbycie się odchodów pomoże przerwać cykl życiowy pasożytów i zapobiec ich rozprzestrzenianiu się.
Szczęśliwy i zdrowy pies chroniony przed nicieniem płucnym siedzi w trawie

Udostępnij