Decydując się na zakup lub adopcję czworonoga musimy liczyć się z tym, że pierwsze dni w nowym domu mogą być ciężkie. Nauka czystości u szczeniaków i kociąt jest jednym z najważniejszych wyzwań dla nowego właściciela. Jak zrobić to szybko i bezboleśnie?
Nauka czystości kociąt
W większości przypadków naukę załatwiania się w kuwecie załatwiła już za nas kocia mama. To ona uczy malucha korzystania z kuwety, dzięki czemu kot trafiając do nas z hodowli ma tę umiejętność już dawno wpojoną. Gorzej, jeśli kot został oderwany od matki przed ukończeniem 12 tygodnia życia i trafił do nowego domu zbyt wcześnie. Dzieje się tak zwykle w wyniku znalezienia samotnego kociaka lub adopcji ze schroniska lub fundacji, a także w sytuacji, gdy do nowego domu trafia kot „ze wsi”, który zostaje oddzielony od matki w chwili, gdy je samodzielnie. W takich sytuacjach kocię potrzebuje szczególnej opieki, a także nauki korzystania z kuwety.
Jeśli kocię wcześniej mieszkało w domu, warto zapewnić mu dokładnie taki sam rodzaj żwirku, jak w poprzednim mieszkaniu. Kuweta powinna mieć niskie wejście oraz znajdować się w spokojnym miejscu z łatwym dostępem dla kota. Jeśli zwierzak nie miał wcześniej do czynienia z kuwetą, warto wybrać jak najdrobniejszy żwirek bentonitowy, który konsystencją będzie zbliżony do ziemi lub piasku. Wówczas jest spora szansa, że kot sam załapie, co ma zrobić. Warto unikać żwirku silikonowego, który rani łapki oraz żwirków zapachowych, które mogą drażnić nozdrza zwierzaka. Należy pamiętać także o częstym sprzątaniu kuwety, ponieważ spora część kotów nie będzie chciała załatwiać się do brudnego żwirku.
Jeśli kociakowi zdarzy się wpadka, nie należy krzyczeć na niego czy wciskać mu pyszczka w odchody. Dodatkowy stres może jedynie nasilić problem załatwiania się poza kuwetą, powodując u kota traumę. Gdy problem powtarza się regularnie, należy udać się do lekarza weterynarii i wykonać podstawowe badania, które pomogą zdiagnozować przyczynę.
Nauka czystości szczeniąt
Odnośnie nauki czystości szczeniąt sprawa już nie jest taka prosta. W przeciwieństwie do kociąt, psy nie uczą się tego od matki, a ze względu na konieczność każdorazowego wychodzenia na zewnątrz, całość nauki trwa znacznie dłużej.
Pierwszą zasadą jest nauka załatwiania od razu na zewnątrz. Choć na początku wymaga to szczególnej ostrożności, ze względu na kwarantannę poszczepienną, warto zwrócić uwagę na to, w jakim miejscu szczenię może się załatwić. Idealnie, jeśli ma do dyspozycji własny ogródek. W innym wypadku należy wybrać miejsce, które nie jest zbyt często odwiedzane przez psy. Nie warto w tym okresie korzystać z mat i podkładów – utrudniają one naukę czystości, ucząc psa, że może oddawać mocz na inne miękkie powierzchnie w domu oraz znacznie wydłużając cały proces.
Na samym początku spacery fizjologiczne powinny być jak najczęstsze. Po każdym posiłku, drzemce oraz zabawie wyjście na zewnątrz powinno być obowiązkowe. Z pewnością przyda się także ustalenie pewnego rytmu dnia, dzięki któremu odstępy pomiędzy spacerami będą mniej więcej równe. Każdą sytuację, gdy psiak załatwi się na zewnątrz powinno się nagradzać, dzięki czemu pies szybciej załapie, o co chodzi właścicielowi.
Wszelkie wpadki powinny być ignorowane przez właściciela – nie należy karać za nie szczeniaka, wciskać mu nosa w odchody czy krzyczeć. Należy po prostu dokładnie sprzątnąć nieczystości, wycierając do czysta i stosując neutralizator zapachów, by uniknąć znaczenia terenu w tym miejscu.
Jeśli nauka czystości znacznie się przedłuża, może to oznaczać, że pies ma problemy z emocjami lub jest to objaw choroby. Wówczas należy wykonać odpowiednie badania i skonsultować się z behawiorystą, by wdrożyć odpowiednie leczenie i oraz metody pracy nad psem.
Dowiedz się więcej o szkoleniu szczeniąt podczas kilku pierwszych tygodni interakcji z małym pieskiem.
