Jak powstrzymać szczeniaka przed gryzieniem?

Udostępnij

Oducz swojego szczeniaka gryzienia dzięki prostym technikom treningowym.

Szczenięta lubią kąsać. Jest to u nich naturalny odruch i wyraz radosnej ciekawości. Maluchy uwielbiają chwytać, gryźć i żuć, zwłaszcza podczas ząbkowania, ponieważ łagodzi to ból dziąseł. Każdy opiekun szczeniaka musi jednak znaleźć sposób, by zdusić to zachowanie w zarodku. Dorosły pies, który gryzie, stanowi poważne zagrożenie dla ludzi i innych zwierząt domowych – a Ty ryzykujesz utratą swojego pupila na zawsze, jeśli nawyki te będą się utrzymywać w wieku dojrzewania i dorosłości. Dowiedz się, jak powstrzymać szczeniaka od pieszczotliwych ugryzień, korzystając z przydatnych wskazówek w naszym poradniku.

Dlaczego szczeniak gryzie?

Szczenięta rodzą się z zębami jak igiełki, ale też z bardzo słabo rozwiniętymi mięśniami szczęki. Według jednej z teorii pozwala to szczeniętom z jednego miotu ustalić granice tego, jak daleko mogą się posunąć kąsając członków swojego stada. To proces nazywany instynktem hamowania gryzienia. Gdy jedno szczenię ugryzie zbyt mocno, drugie skowyczy, dając sygnał, że tu zabawa się kończy. W ten sposób szczenięta uczą się, jak mocno mogą gryźć swoje rodzeństwo, zanim nastąpi u nich wymiana zębów mlecznych na stałe i rozwiną się silne mięśnie szczęki. Szczenięta często gryzą, kiedy ząbkują, ponieważ pomaga im to złagodzić ból dziąseł.

Szkolenie szczeniąt, by nie gryzły jest przedłużeniem tego naturalnego procesu socjalizacji. Wymaga ono jednak czasu i cierpliwości, aby efekty były trwałe. Jest to wyjątkowo ważny element w nauce szczeniąt dobrych manier i bezpiecznych zachowań, ponieważ dorosły pies, który gryzie, stanowi poważne zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza dzieci, a także zwierząt domowych. Należy również pamiętać, że prawo jest surowe w przypadku niezdyscyplinowanych psów i istnieje bardzo realne zagrożenie, że taki nieokiełznany zwierzak zostanie nam odebrany, a nawet uśpiony.

Lekcja 1. Nie dopuszczać do silnych ugryzień

Chcąc powstrzymać szczeniaka przed gryzieniem może nas kusić, aby od samego początku udaremniać mu wszelkie próby podszczypywania i chwytania ząbkami. A jednak pomijalibyśmy tu ważny krok w procesie treningowym – szczeniak musi zrozumieć granice tego, jak mocno może złapać zębami, zanim stanie się to bolesne. Dla psa jest to ważna lekcja, bo w przyszłości, gdy w sytuacjach wywołujących stres lub lęk pies straci kontrolę i spróbuje kogoś ugryźć, zadziała u niego mechanizm chroniący przed wyrządzeniem krzywdy.
Aby nauczyć pieska nie gryźć zbyt mocno, wystarczy kierować się własnymi obserwacjami szczenięcych zabaw. Delikatne trącanie i poskubywanie należy do naturalnych psich zachowań, więc pozwól swojemu pupilowi się bawić, ale gdy poczujesz silniejsze ugryzienie, wydaj z siebie dźwięk podobny do skomlenia i udaj, że Twoja ręka bezwładnie opada. Będzie to sygnał dla Twojego podopiecznego, że posunął się za daleko i nauczy go dostosowywać swoje zachowanie. Jeśli wszyscy domownicy będą konsekwentnie stosować tę samą metodę, szczeniak powinien już tylko delikatnie poskubywać, bez kąsania i gryzienia.

Lekcja 2. Nie dopuszczać do kontaktu zębów ze skórą

Kiedy mamy pewność, że szczeniak nauczył się już rozpoznawać próg bólu związany z gryzieniem ludzkiej skóry, czas na kolejną lekcję: zero kontaktu zębów ze skórą. Stosujemy wtedy tę samą metodę, z tym, że stopniowo zmniejszamy siłę ugryzienia, skomląc i pozwalając ręce bezwładnie opaść. W ten sposób utrwalamy komunikat, że żaden, nawet najlżejszy kontakt zębów ze skórą, jest nie do przyjęcia. Efekty szkolenia można wzmocnić poprzez nagradzanie pupila smakołykami: trzymaj smakołyk w zamkniętej dłoni i otwieraj ją tylko wtedy, gdy szczeniak nie gryzie, nie chwyta zębami i nie rzuca się na Twoją rękę. Chodzi o to, aby pokazać, że psi pyszczek i skóra w żaden sposób do siebie nie pasują. Osiągnięcie odpowiednich wyników zajmie trochę czasu i będzie wymagało cierpliwości, ale szczeniaki – tak jak dzieci – zaprogramowane są do nauki i asymilacji!

Lekcja 3. Zabawki górą!

Żucie, skubanie i chwytnie zębami należą do naturalnych psich zachowań i nie powinniśmy naszego pupila tak całkowicie do nich zniechęcać. Jednak, gdy szczeniak gryzie ręce musimy go od tego odzwyczaić. Szczenięta muszą jak najwcześniej nauczyć się, że zabawki do żucia są w porządku, ale ludzkie ciało już nie. Podczas lekcji 1 i 2, upewnij się, że w pobliżu jest sporo zabawek do żucia, aby piesek zrozumiał, że choć skóra jest terenem zakazanym, to zabawki można żuć do woli.

Lekcja 4. Metoda „wstań i odejdź“

Szczenięta i małe dzieci mają ze sobą wiele wspólnego. Mogą mieć trudności z koncentracją na lekcjach, szczególnie gdy są podekscytowane. Czasami trzeba dać szczeniakowi trochę czasu, aby uspokoił się w kojcu, najlepiej z ulubioną zabawką do żucia. To nie jest kara, tylko szansa na poskromienie podekscytowanego malucha.

Trening można wznowić, gdy maluch nieco się już uspokoi.

Lekcja 5. Uwaga na kostki!

Niektóre rasy psów, takie jak owczarki collie czy owczarki szetlandzkie, mają silny instynkt pasterski, który może prowadzić do „skubania“ kostek w celu utrzymania stada w ruchu. Gdy szczeniak gryzie po nogach, stań nieruchomo, aby zrozumiał, że takie zachowanie będzie miało efekt odwrotny do zamierzonego. Tylko nie gryząc, szczeniak może utrzymać stado w ruchu!

Zachowaj spokój i skupienie!

Szkolenie szczeniąt wymaga dużo cierpliwości i wytrwałości. Jeśli poczujesz, że zwierzak nie osiąga zbyt szybko oczekiwanych rezultatów, nie poddawaj się i przede wszystkim staraj się zachować spokój oraz skupienie. Krzyki czy karcenie szczeniaka mogą go tylko przestraszyć i zestresować, co może odnieść odwrotny skutek i wywołać dokładnie takie zachowania, jakim staramy się zapobiec.

Jeśli okaże się, że Twój piesek nie robi postępów na lekcjach o nie gryzieniu, można zabrać go do profesjonalnego trenera. Psy, które gryzą, stanowią zagrożenie dla Ciebie i wszystkich wokół. Naszym obowiązkiem, jako opiekunów, jest dbanie o to, aby nasz czworonożny przyjaciel był bezpieczny dla otoczenia.

Zobacz również: Podstawowe komendy, których nauka przyda się Twojemu psu 

Udostępnij