Każdy kot ma swój charakter i niekiedy potrafi pokazać przysłowiowe „pazurki”. Co jednak w przypadku, gdy stanie się to wyraźnym problemem dla domowników i agresywny kot ustawia wszystkich po kątach? W tym artykule poznasz najczęstsze przyczyny i rodzaje agresji u kotów oraz wskazówki, które możesz samodzielnie wdrożyć, chcąc popracować nad zachowaniem swojego pupila. Wskażemy także, w jakich przypadkach odpowiednie szkolenie przy współpracy z behawiorystą będzie najlepszym rozwiązaniem.
Agresywny kot – przyczyny
Syczenie, głośne miauczenie, machanie łapą, gryzienie… każdy przejaw takiego zachowania to manifestacja stanu emocjonalnego kota. Może być ona ukierunkowana wobec przedmiotów, człowieka, ale również pozostałych kotów. Należy zrozumieć, że kotowate, jako zwierzęta występujące w ekosystemie spełniają w nim dwie role: drapieżnika i ofiary, więc z tego głównego powodu zachowania agresywne decydują o ich przetrwaniu.
Ponadto koty cechują się wysokim instynktem terytorialnym, który jest bardzo mocno wpisany w ich geny. Na wolności zwierzęta muszą nieustannie rywalizować z innymi: o teren, pożywienie, partnerkę do rozrodu, a samice dodatkowo bronić swoich kociąt. Agresywny kot żyjący na wolności to zjawisko naturalne.
Jednakże podświadomie chcemy, aby te mruczące futrzaki, z którymi mieszkamy pod jednym dachem, odwzajemniały naszą miłość, zamiast nieustannie z nami rywalizować. Warto mieć na uwadze, że koty swoje instynkty przenoszą do środowiska, w którym aktualnie żyją i nie mogą się ich wyzbyć, więc wszyscy domownicy muszą nauczyć się z nimi dogadywać – najlepiej „po kociemu”.
Trzeba przyznać, że niekiedy ludzie niezbyt dobrze interpretują ich potrzeby, czy wysyłane sygnały ostrzegawcze, stąd często w głowie zapala się lampka: „Uwaga! To agresywny kot”. Pamiętajmy, że swoje granice, niezadowolenie, lęk, frustracje, ból czy strach koty demonstrują w jedyny, znany im sposób, który my – ludzie – często klasyfikujemy jako zachowanie agresywne. W jakich sytuacjach możemy faktycznie spodziewać się przejawów prawdziwej agresji? Poznaj...
…3 najczęstsze rodzaje agresji u kotów
1. Agresja podczas zabawy
Bawiąc się z jeszcze małym kociakiem, pozwalamy mu na podgryzanie i „polowanie” na nasze dłonie. Nieświadomie dajemy mu sygnał, że bez przeszkód może w ten sposób „atakować” właściciela. Warto więc od początku życia kotka zastąpić dłoń zabawką.
Te odruchy (przyczajanie się, powolne zbliżanie i rzucanie na wymierzony cel) same w sobie nie są agresją – to zwykły instynkt łowiecki. Natomiast w momencie, gdy takie zachowanie jest wymierzone w człowieka i przed „upolowaniem” widzimy, że kot jest rozdrażniony, ma zjeżoną sierść, uszy skierowane do tyłu, szeroko otwarte oczy i prycha to mamy do czynienia z oznakami agresji. W takiej sytuacji konieczne jest znalezienie przyczyny, której w pierwszej kolejności należy upatrywać w złym samopoczuciu lub chorobie pupila.
2. Agresja wywołana lękiem
Gdy kot nie ma możliwości ucieczki w sytuacji zagrożenia (rzeczywistego lub wyimaginowanego) może reagować w następujący sposób: napręża ciało, wokalizuje, a jego ogon znajduje się nisko za plecami – taką właśnie pozę przyjmuje agresywny kot. Najgorsze, co wtedy możemy zrobić to nachylić się nad zwierzęciem i patrzeć mu prosto w oczy – to odbiera jako chęć konfrontacji, więc możemy być prawie pewni, że zaatakuje nas za pomocą łap oraz zębów.
Bardzo często z taką formą agresji wywołaną lękiem, zmagają się właściciele zwierząt adoptowanych, które wiele przeszły w życiu. Niekiedy musi minąć dużo czasu, zanim uda się znaleźć się źródło strachu. Jego wyzwalaczami mogą być dźwięki, sytuacje, gesty, które kojarzą się zwierzęciu z niebezpieczeństwem, jakie spotkało go w przeszłości. Znając je, lepiej od razu odciąć go od tych bodźców i dać kotu więcej przestrzeni. W przypadku starszych osobników z nieznaną przeszłością dobrym pomysłem jest uzyskanie porady behawiorysty w celu znalezienia konkretnej przyczyny lęku.
3. Agresja w celu obrony
Niewłaściwe podnoszenie kota, przedłużające się zabiegi pielęgnacyjne, nadmierne pieszczoty, głaskanie w miejscu, które jest tkliwe… jeśli zwierzak tylko poczuje się osaczony, może zareagować, drapiąc lub gryząc, ponieważ będzie chciał uwolnić się od tego, co jest dla niego niekomfortowe, albo sprawia mu ból.
Agresywny kot da się zawsze poznać po demonstrowanych sygnałach ostrzegawczych. Jeśli w porę zauważymy: uderzanie ogonem, zmianę ustawienia uszu, napięcie mięśni, czy głośne dźwięki wydobywane przez kota to unikniemy nieprzyjemnego zakończenia i oszczędzimy kotu stresu.
Jeśli chcemy np. obciąć kotu pazury, ale wiemy, że jest to coś, czego nie znosi, to możemy wówczas spróbować skupić jego uwagę na innej rzeczy. W żadnym wypadku nie należy go karcić! Gdy mimo naszych starań, sytuacja będzie się powtarzać, konieczne może być wykluczenie agresji o podłożu bólowym na najbliższej wizycie u weterynarza lub poproszenie o pomoc kociego specjalisty od zachowania.
Agresywny kot w domu – i co dalej?
Każdy właściciel kota powinien jak najlepiej zgłębić temat kociej natury, zwyczajów, zachowania i poznać charakter futrzaka, z który dzieli domową przestrzeń. W większości przypadków zrozumienie kociego języka, zwracanie uwagi na sygnały ostrzegawcze, jakie wysyła nam futrzak za pomocą mowy swojego ciała czy też respektowanie jego potrzeb i przestrzeni pozwala na zbudowanie wspaniałej więzi ze zwierzęciem.
Jeśli nabyta wiedza, doświadczenie i stosowanie się do ogólnodostępnych porad będzie niewystarczające, należy poszukać pomocy u behawiorysty. Doświadczony specjalista za pomocą indywidualnego szkolenia z pewnością pomoże rozwiązać problemy z agresywnym kotem – nawet te mające źródło głęboko w jego psychice. Dzięki temu z pewnością uda się znaleźć nić porozumienia w tym wspaniałym zwierzęciem i wzmocnić wzajemne relacje.
Zobacz również: Tresura i szkolenie kota - czy to w ogóle możliwe?
