Biegunka u psa – kiedy powinna niepokoić i co może być przyczyną?

Udostępnij

Biegunka u psów jest objawem, który należy traktować z dużą ostrożnością. Czasem jej przyczyna jest bardzo prozaiczna i nie wymaga interwencji lekarskiej. Innym razem rozwolnienie może zwiastować poważne problemy zdrowotne. Kiedy biegunka u psa powinna niepokoić? Jak zahamować rozwolnienie u psa? Na to i wiele innych pytań odpowiedź znajdziesz w naszym artykule!

Z tego artykułu dowiesz się:

  • Jakie mogą być najczęstsze przyczyny biegunki u psa.
  • Kiedy rozwolnienie jest niegroźne, a kiedy wymaga pilnej interwencji weterynaryjnej.
  • Jakie choroby, pasożyty i stresujące sytuacje mogą wywołać biegunkę u Twojego pupila.
  • Czym różni się jednorazowa biegunka od przewlekłych zaburzeń jelitowych u psów.
  • Ile może trwać biegunka u psa i kiedy czas trwania powinien Cię zaniepokoić.
  • Jak postępować w przypadku łagodnej biegunki – i kiedy bezwzględnie udać się do lekarza.
  • Co możesz podać psu na rozwolnienie i dlaczego leki dla ludzi to zły pomysł.
  • Jakie preparaty, dieta i suplementy mogą wspomóc układ pokarmowy psa w czasie biegunki.

Biegunka u psa - przyczyny

Biegunka u psa to objaw, który może mieć wiele przyczyn – od zupełnie niegroźnych po wymagające pilnej interwencji weterynaryjnej. Oto kilka potencjalnych powodów rozwolnienia u twojego pupila:

Zatrucia pokarmowe

Psy często eksplorują świat za pomocą pyska, dlatego nietrudno o przypadkowe zjedzenie czegoś szkodliwego – zepsutego jedzenia, środków chemicznych, toksycznych roślin czy nawet śmieci znalezionych na spacerze. Tego typu sytuacje mogą prowadzić do zatrucia, w tym gwałtownej biegunki, często połączonej z wymiotami, apatią i bólem brzucha. Jeśli nie masz pewności, czy Twój pupil zjadł coś trującego, jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Zmiana diety oraz nietolerancje i alergie pokarmowe

Układ trawienny psa nie lubi nagłych zmian. Jeśli przechodzisz z jednego rodzaju karmy na inny lub wprowadzasz nowe składniki (np. domowe jedzenie, smakołyki, suplementy), warto robić to stopniowo. Nagła zmiana diety może spowodować rozregulowanie flory bakteryjnej jelit i prowadzić do biegunki. Ponadto, przyczyną biegunek przy zmianie karmy może być alergia lub nietolerancja wywołana konkretnym składnikiem.

Pasożyty wewnętrzne

Nawracające biegunki u psa często wiążą się z zarobaczeniem organizmu. Robaki jelitowe u psa takie jak glisty, tasiemce czy giardia mogą często wywoływać przewlekłe problemy jelitowe. Jest to szczególnie groźne u szczeniąt i psów starszych, a także zwierząt, które mają kontakt z pasożytami - pracując na gospodarstwie rolnym czy mieszkając w dużym skupisku zwierząt. Właśnie dlatego regularne odrobaczanie oraz badanie kału to kluczowe elementy profilaktyki.

Choroby zakaźne

Rozwolnienie u psa, a zwłaszcza biegunka u szczeniaka często mogą być oznaką choroby zakaźnej. Szczególnie niebezpieczna jest parwowiroza - wyjątkowo groźna, silnie zakaźna choroba wirusowa, która dotyka głównie młode, nieszczepione psy. Objawia się wodnistą lub krwawą biegunka, wymiotami, gorączką i osłabieniem. Wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej, a leczenie jest długie i często bardzo ciężkie.

Stres i zmiany w otoczeniu

Niektóre psy są wrażliwe na zmiany – przeprowadzka, nowy członek rodziny, pobyt w hotelu dla zwierząt czy nawet wizyta u groomera mogą wywołać stres, który objawia się jednorazową biegunką. W takich przypadkach pomocne mogą być suplementy wspierające równowagę emocjonalną lub feromony uspokajające. Planując jakieś istotne zmiany w życiu tak wrażliwego czworonoga, warto skonsultować się z lekarzem oraz behawiorystą i rozważyć włączenie farmakoterapii.

Choroby przewlekłe i inne przyczyny biegunki

Częste biegunki u psa mogą towarzyszyć wielu chorobom przewlekłym, zwłaszcza związanych z układem pokarmowym. Jest częstym objawem np. przy zapaleniu trzustki, niewydolności wątroby, czy chorobach endokrynologicznych. Ponadto może być skutkiem ubocznym przyjmowanych leków, a także np. niedrożności w przewodzie pokarmowym. W przypadku długotrwałych objawów zawsze warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który przeprowadzi odpowiednią diagnostykę.

Jednorazowe rozwolnienie czy przewlekła biegunka u psa? Kiedy warto interweniować?

Jednorazowa, łagodna biegunka u psa – szczególnie jeśli pies jest w dobrej kondycji, ma apetyt i nie występują inne objawy – zwykle nie jest powodem do paniki. Może być wynikiem stresu, drobnego błędu dietetycznego lub zjedzenia czegoś nietypowego. Jednak jeśli pies ma biegunkę dłużej niż 24–48 godzin, pojawia się krew w kale, towarzyszą jej wymioty, osłabienie, gorączka lub odwodnienie – konieczna jest wizyta u weterynarza. Szczególnie czujni powinni być opiekunowie szczeniąt, psów starszych lub przewlekle chorych – u nich nawet krótka biegunka może szybko prowadzić do poważnych konsekwencji.

Warto zwrócić uwagę również na konsystencję i charakterystykę biegunki. Jeśli kał jest wodnisty, a pies nie jest w stanie wytrzymać nawet kilkunastu minut, warto jak najszybciej udać się do kliniki. W przypadku lekko luźniejszej konsystencji oraz niższej częstotliwości oddawania stolca interwencja weterynaryjna nie zawsze będzie potrzebna.

Ile dni może trwać biegunka u psa?

Czas trwania biegunki u psa zależy od jej przyczyny. Łagodna, jednorazowa biegunka spowodowana np. zmianą diety lub stresem zwykle ustępuje w ciągu 1–2 dni. Jeśli jednak objawy utrzymują się dłużej niż 2–3 dni, lub ich natężenie jest bardzo wysokie, może to świadczyć o infekcji, pasożytach lub poważnej chorobie, wymagającej konsultacji z lekarzem weterynarii. Przewlekła biegunka, trwająca ponad 2 tygodnie lub nawracająca, zawsze wymaga drobiazgowej diagnostyki, ponieważ zwykle jest objawem poważniejszych problemów zdrowotnych.

Czym zahamować biegunkę u psa?

Zatrzymanie biegunki u psa nie powinno polegać wyłącznie na „zatykaniu” objawu – najważniejsze jest znalezienie i usunięcie przyczyny problemu. W łagodnych przypadkach pomocna może być kilkunastogodzinna głodówka (nie dłuższa niż 24 godziny, i tylko u dorosłych, zdrowych psów), a następnie podanie lekkostrawnej diety, np. w postaci gotowanego, chudego mięsa. Na rynku dostępne są preparaty hamujące biegunki u psów, oparte przede wszystkim na glince bentonitowej czy kaolinowej. Wsparciem są także preparaty osłonowe na jelita, probiotyki i elektrolity. 

Nigdy nie należy podawać psu leków przeciwbiegunkowych przeznaczonych dla ludzi, ponieważ mogą być bardzo niebezpieczne. Jeśli biegunka nie ustępuje lub pojawiają się dodatkowe objawy, konieczna jest wizyta u weterynarza, który zleci odpowiednie leczenie przyczynowe.

Udostępnij