Dorastanie w jednym domu z czworonogiem z pewnością niesie za sobą mnóstwo zalet. Warto jednak pamiętać, że decydując się na kupno psa jako towarzysza dla naszego dziecka powinniśmy wziąć pod uwagę szereg różnych kwestii – nie tylko wielkość i wygląd. Czy istnieją rasy psów idealne dla dzieci?
Wybór rasy to nie wszystko
Wiele osób szukając psa dla dziecka myśli, że każdy przedstawiciel rasy będzie swobodnie znosił wszelkie wybryki pociechy i nigdy nie okaże zachowań agresywnych. Takie osoby najczęściej przy wyborze psa kierują się znalezioną w internecie listą ras idealnych dla dziecka, nie zadając sobie większego trudu, by zgłębić temat psiej psychiki i wychowania psa na towarzysza swojej pociechy. W efekcie może to prowadzić do wielu nieszczęśliwych, a także groźnych sytuacji.
Przygotowując się do przyjęcia czworonoga pod swój dach nie możemy więc poprzestać na sprawdzeniu predyspozycji rasy. Wybór odpowiedniej hodowli to dopiero początek drogi. Najważniejsza jest tresura i wychowanie szczeniaka i monitorowanie wszelkich kontaktów psa z dzieckiem od pierwszego dnia w domu.
Rodzice, którzy chcą, by ich pociecha wychowywała się z czworonogiem powinni więc bezwzględnie zapoznać się z sygnałami i komunikatami, jakie wysyła pies, a także doedukować się w zakresie jego wychowania i szkolenia. Nie należy pozwalać na swobodne kontakty żadnego psa (czy to dorosłego czy szczenięcia) z małym dzieckiem. To dorosły jest odpowiedzialny za kontrolowanie tego typu spotkań i komfort zarówno psa, jak i swojej pociechy. Potrzebę takiej edukacji doskonale obrazuje amerykańska kampania „Stop the 77”, która pokazuje, jakie mogą być skutki braku zrozumienia psiego języka.1
Ważne jest, by nie karcić nigdy psa za warczenie czy pokazanie zębów dziecku. Jeśli pupil wysyła taki komunikat jest to dla nas poważny sygnał, by przyjrzeć się tej relacji i zrobić wszystko, by ją poprawić. Jeśli pies pokazuje, że jakiś sposób kontaktu mu nie odpowiada, należy jak najszybciej przerwać dane zachowanie i dać zwierzęciu przestrzeń.
Małe psy dla dzieci
Panuje przekonanie, że przy dziecku znacznie lepiej sprawdzają się małe psy. Nie bierze się jednak pod uwagę tego, że małe psy są z natury bardziej delikatne i łatwiej jest zrobić im krzywdę. Dużo ciężej również nadzorować kontakt naszej pociechy z tak małym czworonogiem. W dodatku mikro psiaki posiadają większą potrzebę przestrzeni – dużo łatwiej jest spowodować u nich dyskomfort i przytłoczyć je między innymi poprzez przytulenie, objęcie czy podniesienie z podłogi, zabierając im w ten sposób całą bezpieczną strefę.
Wiele osób ma tendencję do bagatelizowania sygnałów wysyłanych przez małe psy, śmiejąc się nawet z poważnych komunikatów grożących. W ten sposób w zwierzęciu rośnie frustracja, która bezpośrednio prowadzi do wybuchów agresji i pogryzień. To ostatnie, czego chcielibyśmy w domu, w którym wychowuje się małe dziecko.
Warto również pamiętać, że spore grono przedstawicieli małych ras to teriery. Pod słodką, wełnistą szatą bedlingtona, gładkim włosem yorka czy uroczą fryzurą westa wciąż kryje się stuprocentowy potencjał teriera-szczurołapa, który reaguje błyskawicznie i doskonale wie, do czego służą zęby. Jeśli więc decydujemy się na mikro psa dla dziecka, lepiej wybierać spośród ras charakteryzujących się mniejszą reaktywnością, takich jak bichon frise, maltańczyk, hawańczyk, lhasa apso czy cavalier king charles spaniel.
Duże, łagodne psy dla dzieci
Wyobrażając sobie idealnego, dużego psa dla dziecka wiele osób ma przed oczami uroczego labradora lub golden retrievera. Te dwie rasy, wykorzystywane w dogoterapii, są jednymi z najczęściej polecanych do domów z dziećmi. Nie bez powodu jednak labradory, zajęły drugie miejsce w rankingu pogryzień dzieci w USA, zaraz po kundelkach. Badania przeprowadzone w latach 2003-2008 wykazały, że były one odpowiedzialne za 13,7% pogryzień twarzy wśród pacjentów pediatrycznych, którzy trafiły do szpitala.[2] Prawie wszystkie psy objęte badaniem dobrze znały dzieci. To po raz kolejny pokazuje, jak ważne jest stałe nadzorowanie kontaktów pociech z psem oraz prawidłowe czytanie komunikatów wysyłanych przez czworonogi.
Badania te nie pokazują jednak, że labradory są rasą nieodpowiednią dla dzieci. To świetne psy o łagodnym usposobieniu, które doskonale odnajdą się w kontaktach z najmłodszymi członkami rodziny. Warto pamiętać jednak o ich potrzebach – wówczas zarówno pies, jak i dziecko będą mogli stanowić dla siebie świetne towarzystwo i stworzyć wyjątkową relację.
Wśród psów polecanych do dzieci coraz częściej wymienia się również entlebuchery, berneńskie psy pasterskie czy border collie. Niestety, zapomina się o tym, że psy te zostały stworzone do pracy i niekoniecznie odnajdą się w domach, które nie zapewnią im odpowiedniej ilości aktywności fizycznej i psychicznej. Wybierając rasę, należy patrzeć nie tylko na łagodny temperament, ale przede wszystkim na psie potrzeby, które niezrealizowane mogą przerodzić się we frustrację.
Jakie psy nie nadają się dla dzieci?
Nie da się jednoznacznie powiedzieć, że jakaś rasa nadaje się dla dzieci lub nie. Każdego czworonoga jesteśmy w stanie wychować z dzieckiem w taki sposób, by obie strony były zadowolone. Są jednak takie psy, których wychowanie może wiązać się ze sporym wysiłkiem, przez co nie nadają się dla laików.
Do takich ras należą między innymi owczarki belgijskie, holenderskie czy inne psy użytkowe, które zostały stworzone do pracy z człowiekiem. Tego typu czworonogi charakteryzują się wysoką reaktywnością, która jest cechą bardzo pożądaną przez hodowców, a jednocześnie może być bardzo niebezpieczna w kontaktach z małymi dziećmi. Choć są to psy doskonale podatne na szkolenie, ich wychowanie wymaga sporej konsekwencji, a dorastanie gryzącego, popędowego szczenięcia razem z piszczącym, biegającym dzieckiem może być nie lada wyzwaniem.
Średnim pomysłem będą również psy ras pierwotnych oraz przedstawiciele wszystkich ras cechujących się dużą niezależnością. Mowa nie tylko o husky czy malamutach, ale także shiba inu, akitach, chow-chowach czy wilczakach czechosłowackich. Choć potrafią one być świetnymi towarzyszami, ich niezależność może wiązać się z pewnymi niedogodnościami w procesie wychowania i wymaga sporego doświadczenia.
[1] https://www.youtube.com/watch?v=P5jyMu-ivi4
[2] https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1055/s-0033-1349211
