Czy wolno nam myśleć o diecie zwierząt tak, jak o diecie ludzi?

Udostępnij

Dieta zwierząt towarzyszących człowiekowi bywa tematem kontrowersyjnym. Początkowo psy i koty, które żyły w naszych domostwach, jadły pokarm, który zostawał po posiłkach ludzi, a także żywiły się zdobytym pokarmem podczas polowań. Trzeba jednak pamiętać, że od czasu udomowienia czworonogów nasza dieta uległa znaczącym przemianom, co wpłynęło również na żywienie zwierząt.

Dotarliśmy do etapu, gdzie mamy dostępne liczne diety komercyjne, a informacje na temat żywienia, dopływające do nas z mediów, bywają ze sobą sprzeczne. Jak zatem sprawa wygląda w praktyce i jakie są podstawowe różnice w jadłospisie psów, kotów i ludzi?

Dieta zwierząt znacznie różni się od naszej

Psy są względnymi mięsożercami, natomiast koty to bezwzględni mięsożercy. W związku z tym zapotrzebowanie na poszczególne składniki pokarmowe u ludzi, psów i kotów jest różne. W diecie człowieka zapotrzebowanie na białko wynosi 15%, u psa 18%, a u kota aż 25%. Ludzie powinni dostarczyć w swojej diecie 8 aminokwasów egzogennych, psy 10, a koty 11. Zwierzęta posiadają też mniej względem człowieka enzymów odpowiadających za trawienie węglowodanów.

Należy ponadto pamiętać, że sporo produktów spożywczych z naszego otoczenia może zaszkodzić zwierzętom i czasami nieświadomie możemy im wyrządzić krzywdę. Do takich produktów zaliczamy owoce takie jak wiśnie czy śliwki (których pestki zawierają małe ilości amigdaliny, rozkładające się do cyjanowodoru), awokado, czosnek, cebulę, czekoladę, winogrona i rodzynki, orzechy makadamia oraz brokuły. Problemem ostatnich czasów stały się także produkty zastępujące cukier, takie jak ksylitol, który powoduje znaczne spadki glukozy u psów.

Jak zła dieta wpływa na nasze zwierzęta?

Źle zbilansowana dieta, wysokoenergetyczne przekąski ze stołu właściciela oraz przetworzona żywność w ostatnim czasie daje o sobie znać w postaci otyłości u zwierząt. W 2017 APOP wykazało, że 56% psów i 60% kotów miało nadwagę lub otyłość.

Jakie ryzyko niesie ze sobą otyłość u zwierząt? Przede wszystkim u kotów wzrasta szansa na wystąpienie cukrzycy, pojawia się także insulinooporność, nadciśnienie oraz wzrasta ryzyko chorób nerek. Dodatkowo zwierzęta narażone są na problemy ze stawami. Pamiętajmy przy tym, że zwierzaki początkowo niechętnie manifestują problemy związane z bólem, a objawy kliniczne mogą pojawić się w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.

Niestety, u ludzi otyłość jest drugim po paleniu tytoniu czynnikiem rozwoju nowotworów. U zwierząt również występuje korelacja związana z większą zawartością tkanki tłuszczowej, a chorobą nowotworową, np. w przypadku raka gruczołu sutkowego.

Pamiętajmy też, że nasze zwierzaki mogą borykać się z różnymi chorobami przewlekłymi, które wymagają często wdrożenia odpowiednich procedur dietetycznych, np. u zwierząt z chorobami serca, nerek czy alergią pokarmową. Niejednokrotnie dieta stanowi bardzo ważną cześć, a czasami może być także jedynym elementem procesu terapeutycznego.

Pamiętajmy, że to my odpowiadamy za dietę naszych czworonożnych przyjaciół

Zwierzęta żyją znacznie krócej od człowieka. W związku z tym my, jako ich opiekunowie, mamy niewiele czasu na korekcję błędów żywieniowych, a problemy u naszych podopiecznych mogą rozwinąć się bardzo szybko.

Łatwy dostęp do informacji może często wprowadzać opiekunów w błąd. Jeśli mamy wątpliwości co do diety naszego zwierzęcia, zawsze warto skonsultować się ze specjalistą w tej dziedzinie, zwłaszcza z wykształceniem weterynaryjnym, który może dopasować jadłospis pupila do jego stanu zdrowia.

Magdalena Dziubdziela-Lipiec

Weterynarz Magdalena Dziubiela Lipiec

Absolwentka Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, która od 2012. roku pomaga psom, kotom oraz innym zwierzakom wymagającym opieki. Pasja do weterynarii towarzyszyła jej od dziecka, co było wyrazem posiadania sporego stada zwierząt z myszą o wdzięcznym imieniu Azor na czele.

Każda dziedzina weterynarii to dla niej ciekawa przygoda, a najlepiej rozumie się z dermatologią, cytologią i diagnostyką obrazową. Uczestniczka europejskiej specjalizacji z dermatologii organizowanej przez ESAVS, Kursu Patologii Klinicznej prowadzonym przez Francesco Carraniego oraz Warsztatów Diagnostyki Laboratoryjnej w Praktyce dr n. wet. Janiny Łukaszewskiej. Członkini European Society of Veterinary Dermatology (Europejskie Towarzystwo Dermatologii Weterynaryjnej).

Trudne przypadki internistyczne w weterynarii to dla niej wyzwanie. W wolnych sięga po literaturę oraz doskonali umiejętności kulinarne.

Przypisy:

  1. Lechowski, R.Otyłość psów jako istotny czynnik ryzyka w rozwoju chorób ogólnych(2015) Magazyn weterynaryjny 04/2015
  2. Ceregrzyn M. i in., Podstawy żywienia psów i kotów. Podręcznik dla lekarzy i studentów weterynarii. Elsevier 2013
  3. National Research Council. Nutrient requirements of dogs and cats. National Academies Press 2006

Share on